toksyczność rogówki wywołana terapią ABT-414 w leczeniu glejaka wielopostaciowego: opis przypadku

Streszczenie

Tło: opis przypadku toksyczności rogówki związanej z zastosowaniem inhibitora receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) ABT-414 w leczeniu glejaka wielopostaciowego. Prezentacja Przypadku: Opis przypadku 56-letniego mężczyzny z glejakiem wielopostaciowym, u którego po leczeniu ogólnoustrojowym badanym inhibitorem EGFR ABT-414 rozwinęło się łagodne, bezbolesne niewyraźne widzenie. Pacjent miał najlepiej skorygowaną ostrość widzenia 20/60 prawego oka i 20/50 lewego oka. Badanie okulistyczne ujawniło toksyczność rogówki z zmętnieniem przypominającym krętki w dolnej rogówce międzypalpebralnej. Pacjent był leczony miejscowo fluorometalonem i lifitegrastem, a jego objawy oczne oraz zmiany rogówki uległy poprawie. Wnioski: Ogólnoustrojowe stosowanie inhibitora EGFR ABT-414 może być związane z toksycznością rogówki, a efekty są odwracalne podczas leczenia.

© 2018 Autor (ów). Opublikowany przez S. Karger AG, Basel

Tło

ABT-414 jest badanym przeciwciałem monoklonalnym receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) immunoglobuliny monoklonalnej G1 (IgG1) do stosowania w protokole z temozolamidem i promieniowaniem w leczeniu glejaka wielopostaciowego (GBM), najczęstszego i agresywnego złośliwego pierwotnego guza mózgu. Jako koniugat przeciwciało-lek, lek działa nie tylko poprzez celowanie w EGFR, ale także poprzez uwalnianie środka cytotoksycznego, monometylowej auristatyny F . ABT – 414 jest stabilny w krwiobiegu i uwalnia swój środek cytotoksyczny tylko w docelowych komórkach nowotworowych. ABT – 414 jest również badany pod kątem stosowania w leczeniu raka płaskonabłonkowego.

wykazano, że ABT-414 ma niepożądane skutki leczenia, a najczęstszym z nich jest toksyczność dla oczu. Niedawne badanie z udziałem 45 pacjentów wykazało, że u 40 stwierdzono toksyczność oczną w pewnym stopniu, a u 12-toksyczność oczną stopnia III/IV .

zgłaszamy wyniki badań rogówki i leczenia pacjenta poddawanego badanej terapii ABT-414.

Prezentacja przypadku

u 56-letniego mężczyzny z napadami padaczkowymi i niewyraźnym mówieniem zdiagnozowano GBM przednio-ciemieniowe, potwierdzone patologicznie po wycięciu za pomocą kraniotomii prawostronnej (rys. 1). Analiza GBM była pozytywna dla wzmocnienia EGFR. Był leczony ABT-414, temozolomidem i radioterapią zgodnie z protokołem badawczym. Protokół wymagał dożylnego podawania ABT-414 w dawce 175 mg (2 mg/kg mc.) co 2 tygodnie.

Po trzecim cyklu ABT-414 u pacjenta rozwinęło się łagodne bezbolesne niewyraźne widzenie w obu oczach, które zakłócało jego czytanie. Skierowano go na okulistykę. Nie było żadnej historii ocznej. Badanie okulistyczne wykazało najlepszą skorygowaną ostrość widzenia 20/60 prawego oka i 20/50 lewego oka. Badanie źrenic, ruchliwość, pola widzenia konfrontacji i ciśnienie wewnątrzgałkowe były normalne. Badanie lampy szczelinowej powiek, rzęs, gruczołów łzowych i przewodów, spojówek i twardówki było nijakie. Badanie rogówki było zauważalne w przypadku zmętnienia przypominającego whorl w dolnej rogówce międzypalpebralnej (Fig. 2). Rozszerzone badanie dna oka było niczym niezwykłym. Mikroskopia Specular ujawniła prawidłową morfologię komórek śródbłonka i gęstość komórek dla wieku, odpowiednio 2280 i 2186 dla prawego i lewego oka.

Po dyskusji z zespołem onkologicznym, dawka ABT 414 została zmniejszona do 110 mg (1,25 mg / kg). Leczenie rozpoczęto stosując fluorometalon 0,1% i lifitegrast w obu oczach jedną kroplę dwa razy na dobę, a pacjent zauważył stopniową poprawę objawów w ciągu kilku tygodni. Wyniki badań rogówki również poprawiły się, ale nie całkowicie ustąpiły.

Dyskusja i wnioski

ABT-414 podaje się we wlewie dożylnym do krążenia ogólnego. Stawiamy hipotezę, że ponieważ rogówka jest strukturą jałową, koniugat przeciwciało-lek może być wydzielany w łzach i dostarczany do rogówki. ABT-414 jest przeciwciałem IgG1, a przeciwciała IgG są znane z wydzielania w łzach w małych ilościach .

ponadto możliwe jest, że lek jest dostarczany systemowo do limbal komórek macierzystych, które posiadają dopływ krwi. Komórki nabłonka rogówki wykazują ekspresję EGFR. Wykazano, że komórki podstawne w limbusie mają 4,5 razy większą sygnalizację EGFR niż komórki podstawne w centralnej rogówce . EGF jest ważnym czynnikiem wzrostu polipeptydów wytwarzanym w gruczole łzowym, który jest silnym stymulatorem wzrostu i różnicowania komórek. Hamowanie EGFR w podstawowych komórkach nabłonka przez ABT-414 może prowadzić do degeneracji szybko dzielących się podstawowych komórek nabłonka, prowadząc do nabłonka rogówki.

patofizjologia tej rogówki może być podobna do patofizjologii rogówki verticillata, która również często przejawia się jako wzór przypominający krówkę w dolnej rogówce międzypalpebralnej. Cornea verticillata, znana również jako keratopatia wirowa, jest związana z chorobą Fabry ’ ego, a także z toksycznością niektórych leków, najczęściej amiodaronu. Dokładna patogeneza choroby jest słabo poznana, ale zarówno w chorobie Fabry ’ ego, jak i w verticillata indukowanym przez lek, zaobserwowano intralysosomalne organy inkluzji. Stan ten był również związany ze stosowaniem innego środka przeciw EGFR, wandetanibu . W przypadku toksyczności rogówki związanej z wandetanibem, chociaż objawy rogówki nie ustąpiły, towarzyszące objawy okulistyczne uległy poprawie po zmniejszeniu dawki. Inne doniesienia o verticillata wywołanym lekiem również okazały się odwracalne .

u naszego pacjenta wyniki rogówki były znaczące, ponieważ pacjent doświadczał bezbolesnego rozmycia wzroku, które zakłócało jego codzienne życie. Po leczeniu jego objawy uległy poprawie, chociaż zmiany nabłonka rogówki nie ustąpiły całkowicie. W przyszłości ważne jest zwiększenie świadomości na temat możliwości wystąpienia objawów ocznych u pacjentów otrzymujących ABT-414 lub inne inhibitory EGFR, tak aby pacjenci mogli otrzymywać leczenie w celu zmniejszenia objawów.

Oświadczenie o etyce

najbliżsi krewni pacjenta wyrazili zgodę na publikację.

Oświadczenie o ujawnieniu informacji

autorzy nie mają konfliktu interesów.

wkład autora

Dr Eshraghi i dr Mantopoulos napisał i przejrzał manuskrypt; Dr Mantopoulos zbadał pacjenta; Dr Fine I Dr Suh zinterpretowali i skomentowali Dane i przejrzeli manuskrypt; A Dr Zaldana zrecenzowała i skomentowała patologię pacjenta. Wszyscy autorzy przeczytali, zredagowali i zatwierdzili opis przypadku.

kontakty autora

Szczegóły artykułu / publikacji

Licencja Open Access / dawkowanie leku / Zrzeczenie się odpowiedzialności

To artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY-NC). Wykorzystanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych wymaga pisemnej zgody. Dawkowanie Leku: Autorzy i wydawca dołożyli wszelkich starań, aby dobór leku i dawkowanie określone w niniejszym tekście były zgodne z aktualnymi zaleceniami i praktyką w momencie publikacji. Jednak w związku z trwającymi badaniami, zmianami w przepisach rządowych i stałym przepływem informacji dotyczących terapii lekowej i reakcji na lek, czytelnik jest proszony o sprawdzenie ulotki dla każdego leku pod kątem jakichkolwiek zmian we wskazaniach i dawkowaniu oraz o dodatkowe ostrzeżenia i środki ostrożności. Jest to szczególnie ważne, gdy zalecanym środkiem jest nowy i/lub rzadko stosowany lek. Zastrzeżenie: Oświadczenia, opinie i dane zawarte w niniejszej publikacji są wyłącznie oświadczeniami poszczególnych autorów i współpracowników, a nie wydawców i redaktorów. Wyświetlanie reklam lub / i odniesień do produktów w publikacji nie stanowi gwarancji, poparcia lub zatwierdzenia reklamowanych produktów lub Usług ani ich skuteczności, jakości lub bezpieczeństwa. Wydawca i redaktor zrzekają się odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody wyrządzone osobom lub mieniu wynikające z pomysłów, metod, instrukcji lub produktów, o których mowa w treści lub reklamach.