hoewel veel gevallen van rijden onder invloed (ook wel “rijden onder invloed” of “DWI” genoemd) vóór het proces worden opgelost door middel van pleitonderhandelingen, hebben verdachten van rijden onder invloed over het algemeen een grondwettelijk recht op een proces met een jury. De meeste verdachten die terechtstaan voor rijden onder invloed zijn nooit in de rechtbank geweest en het formele proces kan intimiderend zijn. Dit artikel geeft een overzicht van de typische procedures (elk gebied is een beetje anders) een verdachte zou kunnen verwachten in een standaard DUI proces. (Ook, lees over andere procedures in DUI zaken, met inbegrip van pre – en post-proces procedures.)
juryselectie
Proefprocedures variëren per rechtsgebied, maar een juryproces begint meestal met juryselectie. Juryselectie staat bekend als” voir dire “(wat letterlijk”de waarheid spreken” betekent). Tijdens voir dire ondervraagt de aanklager en de advocaat van de verdediging een groep potentiële juryleden (de”jurypool”). Op basis van hun antwoorden, kan de aanklager en de advocaat van de verdediging juryleden ontslaan met behulp van wat worden genoemd “dwingende uitdagingen” en “uitdagingen voor de oorzaak.”
Peremptory challenges kunnen over het algemeen worden gebruikt om een jurylid om welke reden dan ook te ontslaan. Dwingende uitdagingen kunnen echter niet worden gebruikt op een manier die discrimineert op basis van ras, etniciteit of geslacht. Elke partij heeft een beperkt aantal dwingende uitdagingen, die varieert per rechtsgebied en of de zaak is een misdrijf of misdrijf. Bijvoorbeeld, sommige rechtsgebieden staan elke kant drie dwingende uitdagingen in lichte gevallen en zes dwingende uitdagingen in zware gevallen.
een betwisting om redenen is het ontslag van een jurylid op basis van de vooringenomenheid, vooroordelen of andere redenen die het jurylid ervan zouden weerhouden deel uit te maken van de jury. Elke partij is toegestaan een onbeperkt aantal uitdagingen voor de oorzaak; echter, de rechtbank krijgt om te beslissen of de reden aangevoerd door de uitdagende partij is voldoende om ontslag van het jurylid te rechtvaardigen.
Het doel van voir dire is om een groep juryleden te selecteren die onpartijdig zijn en overeenkomen om de wet te volgen bij het beslissen over de zaak. In een misdrijf geval, er zijn normaal 12 juryleden, terwijl in een misdrijf geval (de meeste DUI zaken betreffen alleen misdrijf kosten), de jury kan worden samengesteld uit zo weinig als zes juryleden.
Openingsverklaringen
het eigenlijke proces begint met openingsverklaringen van de aanklager en vervolgens de advocaat van de verdediging. Een openingsverklaring is over het algemeen een preview van het bewijsmateriaal dat elke partij voornemens is te presenteren. Er wordt geen bewijs gepresenteerd tijdens de openingsverklaringen, en de advocaten worden niet verondersteld om juridische argumenten te maken aan de jury. In plaats daarvan worden de advocaten verondersteld hun openingsverklaringen te gebruiken om voor de jury te schetsen wat ze denken dat het bewijs zal laten zien. Met andere woorden, de partijen leggen vanuit hun perspectief uit wat de feiten van de zaak zijn.
de zaak van de staat
in een strafzaak is een verdachte onschuldig totdat zijn schuld is bewezen. De aanklager moet bewijzen dat de verdachte het misdrijf van rijden onder invloed heeft gepleegd “zonder redelijke twijfel.”In het algemeen betekent een redelijke twijfel een reële mogelijkheid dat een verdachte niet schuldig is. Als de jury gerede twijfel heeft over de schuld van de verdachte, moeten ze een niet schuldig oordeel uitspreken.
omdat de overheid de bewijslast draagt, dient de aanklager eerst zijn zaak in. In een DUI proces, de zaak van de staat zou kunnen omvatten, bijvoorbeeld, getuigenis van de arresterende officier, leg getuigen die zag de verdachte rijden, en deskundige getuigen zoals een lab technicus die een bloed-of urinemonster geanalyseerd. De aanklager kan ook aanwezig bloed alcoholconcentratie (BAC) testresultaten, foto ‘s, en/of video’ s van de stop, veld soberheid tests, en arrestatie. (Lees wat de aanklager moet bewijzen voor een veroordeling voor rijden onder invloed.)
de aanklager ondervraagt zijn getuigen door middel van een rechtstreeks onderzoek, met als doel informatie te verkrijgen om de zaak van de staat te versterken. Na direct onderzoek, zal de advocaat van de verdachte de mogelijkheid hebben om getuigen die getuigen voor de staat te kruisverhoor. Een kruisverhoor van een verdachte gaat meestal om een poging om twijfel te zaaien over de getuigenis van de getuige of om informatie naar buiten te brengen die gunstig is voor de verdediging.
de zaak van de verweerder
nadat de staat zijn zaak heeft voorgelegd, kan de verdediging zijn eigen zaak voorleggen. In een geval van rijden onder invloed, kan de verdediging de getuigenis van lekengetuigen en deskundige getuigen presenteren in een poging om vast te stellen dat de verdachte niet gehandicapt was op het moment van het rijden. De verdachte kan er ook voor kiezen om video ’s of foto’ s te presenteren, indien gunstig voor de verdediging. Op dezelfde manier als de staat, ondervraagt de verdediging zijn getuigen door middel van direct onderzoek en de aanklager kan kruisverhoor getuigen van de verdediging.
echter, een criminele beklaagde hoeft geen enkel bewijs te presenteren of te getuigen. Het is aan de staat om de schuld van de verdachte te bewijzen. Dus, in veel gevallen, is de verdedigingsstrategie om het bewijs van de staat aan te vallen in plaats van hun eigen bewijs te presenteren.
Slotargumenten
nadat de partijen “rusten” (klaar zijn met het presenteren van bewijsmateriaal), geven de aanklager en de advocaat van de verdediging slotargumenten. Slotpleidooien zijn de laatste kans voor de advocaten om de jury toe te spreken voor de beraadslagingen. Over het algemeen probeert de aanklager de jury ervan te overtuigen dat het bewijs een schuldig oordeel vereist. Omgekeerd, de verdediging ‘ s slotpleidooi meestal probeert vast te stellen dat de staat zijn bewijslast niet heeft voldaan en de jury moet de verdachte niet schuldig te verklaren. Na het slotpleidooi kan de aanklager een laatste weerlegger maken.
instructies van de Jury, beraadslagingen en uitspraak
voorafgaand aan de beraadslagingen van de jury geeft de rechter de jury instructies, die de juridische normen zijn die de jury moet gebruiken om de zaak te beslissen. Dan beraadslaagt de jury privé en probeert ze het eens te worden over de vraag of de verdachte schuldig is of niet schuldig aan rijden onder invloed. De meeste staten vereisen een unanieme jury beslissing in strafzaken.zodra de jury een uitspraak heeft gedaan, informeert de voorman de rechter en wordt het vonnis in openbare zitting bekendgemaakt. Als de verdachte niet schuldig wordt bevonden aan rijden onder invloed, is de zaak voorbij. (Echter, afhankelijk van de jurisdictie, administratieve sancties die werden opgelegd door de afdeling motorvoertuigen, zoals een schorsing van het rijbewijs, kunnen van kracht blijven.) Als de jury een schuldig oordeel teruggeeft, zal de rechter de verdachte veroordelen in overeenstemming met de DUI wetten van de specifieke staat. Als de jury niet tot een unaniem oordeel kan komen, verklaart de rechter de zaak nietig en wordt de zaak verworpen of opnieuw berecht voor een nieuwe jury.