Ik krijg periodiek depressieve episodes. De afleveringen zijn zeer wispelturig en variëren met intensiteit. Soms zijn ze mellow en duren slechts een paar dagen, en andere-tijden zijn ze intens en duren voor een paar weken. Ze zijn ongeveer zo temperamentvol en voorspelbaar als het weer; je weet nooit precies wanneer het gaat regenen, maar je kunt er zeker van zijn dat er een storm op komst is en zo nu en dan word je overrompeld door een orkaan.
depressie is het soort ziekte dat u nooit verlaat. Het is een van die ziekten die een paar maanden of een paar jaar kunnen ondergaan, maar het is er altijd. Altijd klaar om weer toe te slaan. Het wacht geduldig op de achtergrond, wachtend om zijn beweging te maken en een hel storm van harige te lossen wanneer je het het minst verwacht.
Ik heb het gevoel dat een groot deel van de hoofdpijn die ik krijg van depressie gewoon het feit is dat ik me er zo tegen verzet. Ik word wakker en voel me prikkelbaar, verdrietig en hopeloos en ik denk: Je weet wat ik vandaag gelukkig ga zijn, Ik ga uit en heb een geweldige dag. Weet je wat er gebeurt als ik dat doe? Een depressieve trut slaat me in het gezicht en zegt dat ik de leiding heb. En dan voel ik me niet alleen uitgeput van het proberen om de hele dag gelukkig te zijn, maar ik heb ook verslagen (en voel me hulpelozer) omdat ik mijn kont naar me toe kreeg en niet aan deze negatieve gevoelens kon ontsnappen.
het beste wat ik heb gevonden met depressie, is om het gewoon te accepteren.
voor mij vond ik dat hoe eerder Ik begin te accepteren wat ik doormaak, hoe eerder ik verder kan gaan met mijn leven. Het lijkt paradoxaal, maar ik heb ontdekt dat hoe meer je weerstand biedt aan depressie, hoe meer grip Het heeft op je leven. Omgekeerd, hoe meer je het accepteert, hoe minder macht het over je heeft en hoe sneller je verder kunt gaan en de dag door kunt komen.
1) als je depressie accepteert, begin je er macht van af te nemen. Je vecht niet langer tegen de weerstand van depressief zijn, of tegen de kwaal van de depressie. Je accepteert het als apart van je leven. Je accepteert het als apart van je. Het enige waar je je op moet concentreren is de dag doorkomen. Je bent niet langer bezorgd over gelukkig zijn, en het stoppen van depressie, en het krijgen door je dag, en doen alsof je iets wat je niet. Je bent in plaats daarvan alleen gericht op het krijgen door de volgende minuut, of het volgende uur. Dat is het enige waar je je zorgen over moet maken. Het maakt depressie gevoel een stuk beter beheersbaar.
2) als je depressie accepteert, herken je de aanwezigheid ervan in je leven. Je vecht niet meer tegen jezelf. Je interne dialoogvenster verandert van “Gee Chris, wees gewoon fucking gelukkig al, het is niet zo fucking moeilijk “naar” Chris, het is oke, je bent depressief. Je gaat vandaag verdrietig zijn, en geïrriteerd zijn, en dat is prima. Het is wie je bent en het maakt je niet minder mens”. Deze verschuiving van de interne dialoog helpt veel met de negatieve gedachte spiralen waar we ons in bevinden wanneer we een depressieve episode ervaren. In plaats van jezelf de schuld te geven, geef je jezelf de liefde en steun die je hard nodig hebt. Je laat jezelf genezen en voorbij de depressieve episode gaan.
3) als je depressie accepteert, realiseer je je dat het alleen maar denken en voelen is. Depressie is niets anders. Je voelt je op een bepaalde manier, (meestal is het triest, soms is het super triest), en voor mij, Ik ben altijd Fucking prikkelbaar. Je denkt ook op een bepaalde manier als “Chris, je leven is hopeloos, waarom probeer je het zelfs of neuk je het. Je krijgt toch niets gedaan. Blijf de hele dag thuis”. Maar dit zijn allemaal gedachten en emoties. Realiseren dat wat je ervaart met depressie is gewoon een gedachte en of een gevoel is verrassend therapeutisch. Het neemt macht weg van depressie. In plaats van dat het deze onstuitbare kracht is, realiseer je je dat het alleen maar gedachten en gevoelens zijn. Niets meer en niets minder. Het helpt je een stap terug te nemen en dingen te zien vanuit een rationeel perspectief.
4) wanneer u depressie accepteert, ontwikkelt u een diepgaand inzicht in uw ziekte. Als ik depressief ben, Weet ik precies wat ik ga ervaren. Ik zal prikkelbaar zijn, en pissig worden met de super kleine dingen. Ik ga me verdrietig voelen, en leeg zonder duidelijke reden. Ik ga naar mijn levensverrichtingen kijken en denken dat ze niets betekenen, en dat ik als mens faal. Als ik echt slecht Word, heb ik waanvoorstellingen. Ik ga valse herinneringen creëren over mijn beste vrienden en denken dat de vriendschappen uit elkaar vallen. Ik zal dit gevoel van isolatie hebben van de rest van de wereld, en Ik zal niets anders kunnen herinneren dan de slechtste herinneringen van mijn leven en de tijden vergeten. Als de dingen er het ergst zijn ga ik op paranoïde gedachte loops dat mijn beste vrienden en familie gaan alleen maar om me pijn te doen, en dat ik nodig heb om alle contact met hen onmiddellijk uit te schakelen. Ik zal denken aan alle manieren waarop deze mensen me pijn kunnen doen en Ik zal het rechtvaardigen zoals het nu gebeurt.
door acceptatie te beoefenen, ben ik me bewust van wat ik zal ervaren. Ik weet dat de gedachten en emoties niet echt zijn, en een bijproduct van mijn ziekte. Ik weet wel beter dan impulsief te handelen en mezelf tijdelijk uit de storm te trekken en rationele beslissingen te nemen. Ik kan stoppen met de dingen te doen die mijn ziekte erger maken en in plaats daarvan bewust handelen om mijn situatie te verbeteren. Dit is alleen mogelijk door zelfbewust te zijn van wat ik ervaar. Anders steek ik de boten in brand en maak mijn situatie 10x erger en heb ik een enorme puinhoop op te ruimen als ik mezelf uit de mist Trek. Naarmate je jezelf bewust wordt van je eigen depressie, begin je jezelf veel sneller uit de episodes te trekken. Je realiseert je dat voorspelbaar zoals verkoudheid of griep, en hoe eerder je begint met de behandeling, hoe eerder je kunt herstellen.
5) als je depressie accepteert, schaam je je niet lang voor wat je ervaart. Je ziet het niet langer als iets waarvoor je je verbergt, of voor je vrienden verbergt. Je kunt het grootste obstakel van allemaal verwijderen; het stigma van depressief zijn. Je kunt openlijk spreken over wat je depressie. Je kunt Harde gesprekken met jezelf hebben en uiteindelijk leren om een functioneel en waardevol leven te leven.
voor mij betekent dat erkennen dat het gescheiden is van mij in goede en slechte tijden. Het is een levensvreugde die ik waarschijnlijk de rest van mijn leven zal ervaren. Dat geeft niet. Ik ben er klaar voor. De goede en de slechte tijden. Want aan de andere kant van de situatie, heb ik tenminste even grote “hoogtepunten” die tegen de “dieptepunten”. De meeste mensen zouden waarschijnlijk gek worden van de constante stroom van hoog en laag, maar voor mij, zou ik het niet veranderen voor de wereld.
How to practice acceptance
- wanneer u een depressieve episode voelt opkomen, is het eerste wat u moet doen om zich bewust te worden van wat u ervaart. Schrijf je gedachten en emoties ergens op of noteer gewoon wat je denkt. Schrijf de ruwe gedachte en niet filteren. Soms kan filteren stiekem een manier zijn om weerstand te bieden aan de depressieve episode en het laatste wat we meer weerstand willen bieden.
- als je schrijft wat je denkt en voelt, begin dan te noteren wat je ervaart als “voelen” of “denken”. Dit zal de eerste stap zijn in het nemen van een stap terug van de depressieve episode. In plaats van gevangen te worden in deze negatieve spiralen die oneindig aanvoelen, kun je het gewoon als een “gedachte” bestempelen en het aan je voorbij laten gaan. (En als het terugkomt, maak je geen zorgen, sommige gedachten tangenten willen blijven hangen, maar uiteindelijk gaan ze allemaal weg).
- wanneer u dit proces begint te doorlopen, probeer dan het interne dialoogvenster te veranderen van strijdlustig naar compassionate. Een goed voorbeeld hiervan is dat als ik depressief ben, ik huil op mezelf en denk “Chris, Je bent zo’ n mislukkeling, je zult nooit gelukkig zijn, je zult hier nooit uit komen”. Als ik dit soort gedachten herken, probeer ik altijd een stap terug te doen en te denken: “Nee Chris, het is oké. Je hebt een depressieve episode. Het is goed om je zo te voelen. Je mag verdrietig zijn en je als een ellendig mens voelen”. Dit is veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, omdat vaak uw depressie zal proberen te weerleggen de positieve steun en dan moet je door het proces over en weer. Dat is ook goed. Je moet het gewoon volhouden en volhouden. (Dat is vaak de reden waarom het is notoir moeilijk om nuttige ondersteuning te geven aan iemand met een depressie, omdat personen depressie kan tegenargumenteren elke steun die ze worden gegeven van de buitenwereld).
- sta jezelf toe om de negatieve emoties te voelen. Geef jezelf toestemming om je verdrietig en chagrijnig te voelen en al deze negatieve emoties te voelen die we meestal weerstaan. Stop met je te verzetten tegen wat je ervaart en sta jezelf echt toe om het konijnenhol in te gaan. Meestal is het de weerstand die de dingen erger maakt, niet de werkelijke gevoelens. In plaats van te proberen om depressie te bestrijden, laat het apart van je leven in welke fase het is in, en focus op het krijgen door het volgende uur. Neem het Van moment tot moment.
- terwijl je het bovenstaande beoefent, probeer je bewust te worden van wat je ervaart en kijk of er op lange termijn patronen optreden. Als je de patronen van depressie kunt herkennen en beginnen met het beoefenen van acceptatie recht wanneer een episode verschijnt, kunt u jezelf uit te trekken veel sneller dan als je op je slechtst. We genezen allemaal anders al en voor sommigen van ons onze depressie onvoorspelbaar. Hoe eerder we onszelf vangen in deze negatieve lussen en beginnen met het beoefenen van acceptatie, hoe eerder we kunnen genezen.